Kongres „Economy of a Water City”

Miasto – Woda – Jakość Życia, Wrocław; 24-25 września 2018 r.

Organizatorami kongresu byli Open Eyes Economy Summit oraz Miasto Wrocław. Na kongresie wystąpili światowej sławy eksperci do spraw wody, a także ekonomiści i przedstawiciele inicjatyw poprawiających jakość życia mieszkańców w dużych miastach.

Wybrane zagadnienia poruszane podczas kongresu:

- relacje zachodzące pomiędzy środowiskiem wodnym a środowiskiem miejskim,

- sposoby niwelowania lub jeśli to możliwe – likwidowania negatywnych efektów wzajemnego oddziaływania wspomnianych środowisk,

- analiza systemów zaopatrzenia, produkcji i dystrybucji wody,

- możliwości rozwoju transportu rzecznego,

- zmiany klimatu i ich skutki dla miast,

- wykorzystanie wody i terenów nadwodnych do podnoszenia jakości życia w mieście.

 

Pierwszym prelegentem był dr Winston Yu, który jest Starszym Specjalistą w dziedzinie Zasobów Wodnych Banku Światowego, obecnie pełni funkcję Starszego Doradcy Międzynarodowego Instytutu Zarządzania Wodą (IWMI). Wykład obejmował: zarządzanie dorzeczem, modelowanie hydrologiczne, prognozowanie i zarządzanie powodziami, hydrogeologię wód podziemnych, rzeki międzynarodowe i kwestie transgraniczne, modernizacja systemów nawadniania i adaptacja do zmian klimatycznych.

Doświadczenia wrocławskie we współpracy z międzynarodowymi instytucjami finansowymi po powodzi 1997 roku - historia odbudowy i rozwoju gospodarczego przedstawił; prof. dr hab. Janusz Zaleski - Wrocławska Agencja Rozwoju Regionalnego, Wiceprzewodniczący Rady Programowej Kongresu.

Woda i jakość życia w miastach – prof. Uri Shamir (Izrael) omówił miejskie systemy zaopatrzenia w wodę, wykorzystanie regionalnych i lokalnych zasobów oraz zarządzanie obszarami miejskimi i regionalnymi ze szczególnym uwzględnieniem aspektów wodnych, wykład obejmował; temat zastosowania hydrologii wód powierzchniowych i podziemnych, systemach dostarczania wody, planowaniu, projektowaniu i działaniu systemów wodnych, polityce wodnej oraz zarządzaniu wodami międzynarodowymi.

Zmiany klimatu i ich skutki dla zasobów wodnych, miast i jakości życia omówił: prof. dr hab. Zbigniew Kundzewicz - Polska Akademia Nauk, profesor nauk o Ziemi (dożywotni tytuł naukowy), członek korespondent Polskiej Akademii Nauk oraz Academia Europaea (dożywotnia godność). Jego najważniejsze badania naukowe dotyczyły ekstremalnych wydarzeń hydrologicznych (w szczególności powodzi) oraz wpływu zmian klimatycznych na zasoby wodne.

Sesja inspiracyjna: Miasta niebiesko-zielone

Moderator: dr hab. Piotr Matczak - Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu. Reprezentanci miast:

Joanna Kiernicka-Allavena - Urząd Miejski Wrocławia,

dr Tomasz Jurczak - Uniwersytet Łódzki,

Marian Szkudlarek - Burmistrz Swarzędza,

Maria Wasiak - Wiceprezydent Bydgoszczy.

Koszt i cena wody - availability, affordability & economic development factor.Temat przedstawiony przez Dorotę Jakuta - Prezes Izby Gospodarczej "Wodociągi Polskie", vs. Paweł Rusiecki - Z-ca Dyrektora Departamentu Ekonomicznego ds. Taryf- Państwowe Gospodarstwo Wodne "Wody Polskie". Debata: Kultura czy infrastruktura?

Wracamy nad rzeki, ale czy  na rzeki?

Natalia Romaszkan - absolwentka kulturoznawstwa w ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Wrocławskim. Menadżerka kulturalna, koordynatorka i producentka projektów artystycznych, edukacyjnych i animacyjnych.

Piotr Ziętara - Prezes Zarządu Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji S.A. w Krakowie, pełni również funkcję Wiceprzewodniczącego Rady Izby Gospodarczej Wodociągi Polskie, jest absolwentem Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Ukończył również studia podyplomowe z zakresu zarządzania bezpieczeństwem informacji oraz współczesnych koncepcji zarządzania przedsiębiorstwem. Piotr Ziętara od lat współpracuje ze światem nauki, będąc Przewodniczącym Komitetu Sterującego Małopolskiego Klastra Wodnego.

Adaptacja zmian klimatu w Nowym Jorku

Dr Blake jest profesorem fizyki w New York City College of Technology (City University of New York). Jest geo-fizykiem i inżynierem zajmującym się zasobami wodnymi. Posiada bogate doświadczenie w zakresie hydro-klimatologii, klimatologii, zmian klimatu i wpływu jaki wywierają na środowisko. W kręgu jego naukowych zainteresowań znajdują się również: hydrologia, satelitarna i naziemna teledetekcja, meteorologia, oceanografia fizyczna i zanieczyszczenia powietrza. Jest aktywnym członkiem Centrum Badań nad Systemami Klimatu w Instytucie Ziemi na Uniwersytecie Columbia / NASA GISS, a także członkiem organizacji ds. Badań nad Zmianami Klimatu Instytutu Ziemi. ( Earth Institute’s Urban Climate Change Research Network) Pracuje naukowo Pracuje naukowo w NOAA – CREST (Centrum Nauki i Technologii Zarządzania Teledetekcją) i powiązanym z nim Instytutem CUNY CREST. Jego badania obejmują klimat miejski, zastosowanie teledetekcji satelitarnej i naziemnej w badaniach nad hydroklimatem, hydrologią, huraganami i zanieczyszczeniem powietrza. Na arenie międzynarodowej jest obecnie głównym specjalistą ds. Klimatu w Amerykańskiej Agencji ds. Rozwoju Międzynarodowego oraz w programie klimatycznym CityLinks na Jamajce (Portmore).

Sesja inspiracyjna: Żegluga śródlądowa na polskich rzekach na przykładzie Odry

Moderator: prof. dr hab. Cezary Kabała – Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu

Uczestnicy:
mgr inż. kpt. ż. ś. Kasper Jędrzychowski - Kierownik Nadzoru Wodnego Słubice
dr hab. Krzysztof Świerkosz – Uniwersytet Wrocławski
Rafał Zahorski - Pełnomocnik Marszałka Województwa Zachodniopomorskiego ds. Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej. Bardzo interesująca sesja!

W sumie patrząc na skład „speakerski” należy stwierdzić, że można się było dowiedzieć ciekawych rzeczy o wodzie. Były też optymistyczne referaty dające jakąś nadzieję poprawy gospodarki wodnej w Polsce. Należy jednak podkreślić, że na Kongresie dało się zauważyć pewne symptomy u części prelegentów i uczestników zaniepokojenia i gorączkowego poszukiwania rozwiązania problemu gospodarki wodnej w Polsce. Zaczyna się wprawdzie stosować „rewelacyjne” rozwiązania odprowadzania deszczówki a nawet jej czasowego magazynowania i ewentualnego wykorzystania do podlewania trawników oraz ogródków, ale jakiegoś generalnego odwrotu od betonowania osiedli i odprowadzania wód do kanalizacji burzowej nie ma. Nadal chcemy mieć możliwość szybkiego odprowadzenia deszczówki do morza.

Zgodnie z obowiązującym trendem proekologicznym o żadnych dużych zbiornikach retencyjnych nie może być mowy i faktycznie nikt o tym nie wspomniał za jednym wyjątkiem o czym poniżej! Mówiono owszem o retencji, ale tylko „podwórkowej”, którą ja sobie już dawno stosuję i stwierdzam, że niewiele tej wody ostatnio dało się zgromadzić, gdyż sąsiedzi właśnie pozakładali sączki odprowadzające wodę do kanalizacji. Wiem, że bardzo boją się opadów „nawalnych” i muszą mieć jakieś zabezpieczenie przed zalaniem. Mało tego w rzece Widawa, która jeszcze płynie w okolicy, a właściwie to ledwo się sączy woda po dnie, jazy zostały zlikwidowane a te, które jeszcze są po Niemcach zostały otwarte, woda szybko spływa do Odry i dalej do morza. Był też profesor z Wrocławia, który bardzo żałował, że zbiornik w Raciborzu ma być jednak „mokry”, bo to oczywiście przyniesie potworne straty ekologiczne w środowisku! Skoro duże zbiorniki retencyjne tak szkodzą środowisku to, dlaczego tzw. „ekolodzy” zawłaszczyli zbiornik w Mietkowie, który był budowany właśnie do zasilania Odry w wodę poniżej ostatniego stopnia wodnego w celu utrzymania odpowiedniej głębokości dla pływających tam barek. A ptaki ochoczo przylatywały całymi stadami nad ten akwen pełen ryb i innych stworzeń tam żyjących? Teraz już nie wolno w tym zbiorniku gromadzić więcej wody niż do 1/3 jego pojemności, gdyż podobno tak jest lepiej dla ptaków brodzących, których niestety jest mniej, bo nie mają po czym pływać, a lisy tylko czekają na brzegu, aby coś upolować. Już nie wspomnę tutaj o wędkarzach co o tym myślą?

A jeszcze większą rewelacją była wypowiedź profesora z Uniwersytetu Warszawskiego, który stwierdził, że najbardziej ekologicznym transportem jest jednak kolej, a dopiero na drugim miejscu transport wodny! Ja jednak się nie mogę pogodzić z takim stanem i żegluga śródlądowa będzie musiała jeszcze coś poprawić w projektowanych barkach, choćby stosować bardziej nowoczesne silniki na paliwo gazowe! Mam też wątpliwości co do prawdziwości twierdzenia Profesora z Warszawy, bo skoro kolej jest taka „ekologiczna”, a inni jeszcze używają zwrotu „proekologiczna”, to po co się montuje te ekrany rzekomo dźwiękochłonne wzdłuż torów kolejowych, a tereny położone przy takim szlaku komunikacyjnym przeznaczane są głównie na działalność gospodarczą? Mieszkania przy kolei też nie mają jakoś wzięcia. Natomiast przy szlakach żeglugowych jeszcze nie widziałem ekranów, deweloperzy chętnie kupują te tereny pod budownictwo mieszkaniowe, a ludzie jeszcze chętniej kupują mieszkania nad Odrą czy nawet nad tymi podobno betonowymi kanałami pod warunkiem, że są z czystą wodą.

Polska jest niestety na szarym końcu Europy zasobów wodnych – na jednego mieszkańca kraju przypada trzykrotnie mniej wody niż w pozostałych poszczególnych krajach Unii Europejskiej. Czy to jest jakieś zaskoczenie? Dla nas marynarzy śródlądowych jest to tylko przygnębiającym stwierdzeniem braku wiedzy i świadomości o faktycznych przyczynach takiego stanu? Co zrobiliśmy, aby zatrzymać więcej wód odpływowych? Możemy śmiało stwierdzić, że właściwie; to nic nie zrobiliśmy a jedynie tkwimy coraz większym marazmie! „Marazm (gr. marasmós – gaśnięcie, uwiąd) – w medycynie oznacza stan wyniszczenia organizmu, niekiedy ze zmianami w korze mózgowej, prowadzące do zmniejszenia sprawności myślenia” - to wg Wikipedii. W Polsce dominuje opinia, że społeczeństwo należy chronić tylko przed powodzią. A zaopatrzenie w wodę to mamy już dobre, bywają jakieś czasowe, lokalne kłopoty z zaopatrzeniem w wodę, ale to ich problem. Niektórzy są zdania, że mamy wody nawet za dużo i pootwierali jazy, pospuszczali wodę ze zbiorników oraz wydali groźne polecenia, aby ich nie napełniać na „ful” (no bo po co komu tyle wody?). Podsumowując należy stwierdzić, że chyba coś faktycznie złego stało się z naszymi elitami, nie wyłączając z tego aktualnie rządzącej tzw. „dobrej zmiany”. Podsumowania i zamknięcia konferencji dokonał: prof. dr hab. Jerzy Hausner - Polska Akademia Nauk, Wiceprzewodniczący Rady Programowej Kongresu.

Wydarzenie wspierali liderzy nauki i biznesu, a wśród nich: MPWiK we Wrocławiu, Wrocławski Park Wodny, VOX, Uniwersytet SWPS oraz Fortum.

Link do materiałów pokongresowych:

https://oees.pl/materialy-pokonferencyjne-wroees/

Tekst: Władysław Wąsik, zdjęcia: Dorota Ostrowska i W. Wąsik

Ta strona używa plików Cookies. Dowiedz się więcej o celu ich używania i możliwości zmiany ustawień Cookies w przeglądarce. Polityka cookies