The European Skipper’s Organisation
Europejska Organizacja Kapitanów (ESO)
Link do strony: http://www.eso-oeb.org/
Europejska Organizacja Skippera (skrót ESO ) dba o interesy europejskich prywatnych armatorów żeglugi śródlądowej na poziomie europejskim. Walne Zgromadzenie składa się z przedstawicieli belgijskich, holenderskich, francuskich, niemieckich i polskich organizacji żeglugi śródlądowej. Polskę reprezentuje: Polski Związek Armatorów Śródlądowych (ZPAS) Prezes: Pan Bartosz Fabiańczyk, ul. Krzysztofa Kolumba 1, 70-035 Szczecin Polska. Prezesem ESO jest pan Christiaan Van Lancker.
ESO została założona w 1975 r. W Brukseli, aby głos niezależnych przedsiębiorców żeglugi śródlądowej był wyraźnie słyszalny przez Komisję Europejską, w tamtych czasach EWG. Od tego czasu „Bruksela” zaczęła postrzegać śródlądowy transport wodny (IWT) jako poważną i zrównoważoną alternatywę. Europejska platforma żeglugi śródlądowej IWT (ang. Inland Waterway Transport) została utworzona przez EBU i ESO. (https://www.inlandwaterwaytransport.eu/
ESO jest przedstawicielem w Komisji Europejskiej (DG-MOVE) i Centralnej Komisji Żeglugi na Renie (CCNR). ESO uczestniczy w wielu grupach roboczych, często tworzonych na żądanie samej ESO. Wraz z kolegami Europejskiej Unii Barki (EBU) utworzono komisję morsko-techniczną, która ma doradzać KE i CCNR. W styczniu 2014 r. ESO ustanowiła Komisję ds. Transportu Cystern i ADN, co zostało uznane przez EKG ONZ.
Przez lata ESO zajmowała się interesami niezależnych armatorów różnymi kwestiami, takimi jak regulacja rynku, odnowa floty, wykorzystanie funduszy rezerwowych, obserwacja rynku, wąskie gardła na szlakach wodnych, promocja żeglugi śródlądowej, regulacja praw załogi, szkolenia, zakwaterowanie, problemy środowiskowe, usługi informacji rzecznej itp.
Luty 2018 ESO został przekształcony w stowarzyszenie non-profit (VZW) zgodnie z prawem belgijskim.
Ograniczenia COVID-19 utrudniają realizację Green Deal
24 kwietnia 2020 r, autor: Hnk
Bruksela, 24 kwietnia 2020 r.
Transport wodny śródlądowy ma zasadnicze znaczenie dla zaopatrzenia społeczeństwa i gospodarki europejskiej. Dlatego kluczowe jest zagwarantowanie swobodnego przepływu towarów i członków załogi w Europie oraz wspieranie sektora w jego odbudowie po COVID-19.
Jak dotąd międzynarodowy przewóz towarów nie jest zagrożony, a IWT nadal świadczy swoje usługi. Sektor pasażerski już na początku COVID-19 załamał się całkowicie, a pozostałe segmenty zostały poważnie dotknięte kryzysem COVID. Dotyczy to również obszaru żeglugi śródlądowej.
Sektor żeglugi śródlądowej jest zainteresowany ochroną zdrowia i dobrostanu swoich członków załogi i jest zaangażowany w poszukiwanie odpowiednich rozwiązań w zakresie bezpiecznych zmian załogi. W związku z tym EBU i ESU z zadowoleniem przyjmują komunikat Komisji Europejskiej w sprawie Zielonej Ścieżki (C2020-1753 wersja ostateczna) oraz komunikat w sprawie wdrożenia Zielonych Ścieżek zgodnie z wytycznymi w sprawie środków zarządzania granicami w celu ochrony zdrowia i zapewnienia dostępności towarów i podstawowych usług ( C2020–1897 wersja ostateczna), w których wzywa się państwa członkowskie UE do zagwarantowania nieskrępowanego bezpiecznego przemieszczania się członków załogi w celu zapewnienia odpowiedniego przepływu towarów i niezbędnego personelu. EBU i ESO z zadowoleniem przyjmują również rezolucję CCNR w celu wsparcia sektora w przezwyciężeniu kryzysu, a także we wszystkich wysiłkach podjętych przez
Komisję Dunaju .
Aby poradzić sobie z ograniczeniami nałożonymi przez COVID 19, sektor na tym etapie potrzebuje elastyczności w odniesieniu do niektórych ram regulacyjnych, takich jak dyrektywa w sprawie czasu pracy, przepisy dotyczące załogi i przepisy techniczne. Wpływ COVID na sektor i zieloną umowę.: Oczekuje się, że kryzys COVID-19 będzie miał znacznie dłuższy wpływ na sektor niż ściśle związany z kryzysem zdrowotnym. Po załamaniu się branży transportu pasażerskiego (jednodniowa wycieczka i rejsy wycieczkowe) już na samym początku sezonu, transport również mocno ucierpiał na innych segmentach, co doprowadziło do nowego kryzysu gospodarczego w tym sektorze.
Aby złagodzić negatywny wpływ na sektor, potrzebna jest ogólno unijna strategia naprawy, aby przezwyciężyć kryzys gospodarczy i nadążać za przyszłymi rozwiązaniami europejskimi, w szczególności z „zielonym ładem”. Sektor żeglugi śródlądowej z zadowoleniem przyjmuje zieloną umowę Komisji Europejskiej, której celem jest ograniczenie emisji zanieczyszczeń z transportu poprzez przeniesienie znacznej części towarów przewożonych transportem drogowym na transport wodny śródlądowy
(IWT) i kolej. IWT ma ogromny potencjał przesunięcia modalnego w całej europejskiej sieci dróg wodnych i już dziś ma bardzo niską emisję CO2 w porównaniu z transportem kołowym. Może znacznie przyczynić się do realizacji Zielonego Porozumienia.
Sektor żeglugi śródlądowej wzywa:
- Komisję Europejską do wspierania przemysłu za pomocą specjalnych środków i finansowania w tych obszarach.
- państwa członkowskie aby przeznaczyły specjalny fundusz na pokrycie strat wywołanych COVID-19 w ramach nowych WRF i przedłożyły krajowe systemy finansowania na rzecz transformacji energetycznej sektora i zmiany modalnej, jak przewidziano w zielonym porozumieniu.
- komisje rzeczne do wspierania propozycji utworzenia funduszy na pokrycie tych strat.
Sam sektor rozważa możliwości wykorzystania środków z tzw. Funduszu rezerwowego na finansową pomoc nadzwyczajną, aby wesprzeć armatorów i operatorów barek w przezwyciężeniu kryzysu.
Informacje pochodzą ze strony: http://www.eso-oeb.org/news/press-release/