Ponadto przypomina ona, że na dawnych żaglowcach drewniany pokład zawsze był mokry, kiedy w przechyle pod silnym wiatrem bryzgi fal zalewały pokład. Natomiast podczas flauty, tj. podczas pogody bezwietrznej, bosman zaganiał załogę do szorowania pokładu. Kiedy podwachta doszła z myciem do rufy dziób był już suchy. Pracę rozpoczynano od początku. W staropolszczyźnie - za Glogerem - bractwem nazywano każde stowarzyszenie, ścisły związek pewnej liczby osób dla realizacji określonego celu. Dawne bractwa - konfraternie – na cztery główne rodzaje: religijne-dobroczynne, kupieckie, rzemieślnicze, kupieckie. Konfraternia - łac. coƒmternítus, soølulítus, con-

gregatio - stowarzyszenie, bractwo. Kofrater - członek konƒratcríí: towarzysz, kolega, kamrat, kompan (ostatnie określenie odnosi się do braci niezmotoryzowanych).

Przewodniczącym (Starszym Bratem) Bractwa Mokrego Pokładu został mgr Zbigniew Priebe.

Ktoś musi zwoływać na pokład konfratrów. Równocześnie ustanowiono honorowy tytuł komodora. Został on przyznany kmdr por. w st. sp. Mieczysławowi Wróblewskiemu. Komodor - a) oficer marynarki zajmujący stanowisko, na które przewidziany jest etat admiralski, nie będący admirałem, b) dowódca konwoju w czasie II wojny światowej, c) oficer marynarki starszy na redzie. Obecnie w nieformalny sposób zapisanych jest 59 osób. Są to inżynierowie, ekonomiści, technicy, marynarze, nauczyciele, menadżerowie i różne inne pochodne zawody. Na comiesięczne spotkania rotacyjnie przychodzi 20-30 osób.