Wejście na Nadbora i Wróblina kojarzy się z powrotem do barw jakie statki nosiły w zamierzchłej przeszłości. Tę metamorfozę spowodował zastrzyk finansowy otrzymany z wrocławskiego ratusza. Środki finansowe wydawane są na wymienione w projekcie potrzeby zgodnie z procedurami. Z tych widocznych zmian, to znakomita poprawa estetyki; inne, - konserwacja obiektu i rozbudowa instalacji c.o. Jak to zwykle w życiu bywa, dobre wieści przeplatają się ze złymi. Na spotkaniu wspominaliśmy naszych kolegów i sympatyków, którzy odeszli na wieczną wachtę. Janek Kowalcze, absolwent TŻŚ, długoletni pracownik Ż n O i Odratrans, współorganizator Wolnego Obszaru Celnego w Gliwicach, kreatywny i aktywny kolega i szef. Wspominam Go jako życzliwego i zaangażowanego, obdarzonego specyficznym humorem kolegę. 5 listopada br. odszedł do lepszego świata sympatyk Bractwa, dr Jacenty Śladkowski, pracownik naukowy, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Wrocławskiego, wywodzący się z rodziny o żeglugowych tradycjach. Na cmentarzu parafialnym na Sępolnie żegnali Go przyjaciele, koledzy i studenci licznie zgromadzeni na pożegnalnej uroczystości. Cześć Ich pamięci! Wojtkowi Śladkowskiemu, naszemu Bratu i Rodzinie przekazujemy słowa współczucia i pocieszenia. Miesiąc listopad miesiącem pamięci o Tych, którzy odeszli. Wspominaliśmy swoich Kolegów, Nauczycieli i Wychowawców w trakcie licznych odwiedzin w miejscach wiecznego spoczynku. Wspominaliśmy naszych Braci również na łamach Prosto z Pokładu, z którymi razem tworzyliśmy żeglugę i budowaliśmy statki i drogi wodne. Tym razem gośćmi naszej braci byli koledzy żeglugowcy Stefan Doniec i Staszek Pituła; przypomnieli swoje drogi życiowe i marynarskie kariery. Aktualnie trwa boom robót hydrotechnicznych na WWW. Widać to na każdym kroku. m.in. usuwa się liczne drzewa, które niszczyły umocnienia i zagrażały budowlom ; to proces konieczny, o czym poinformował Rysiu Majewicz. Mówił także o pewnych realizowanych projektach związanych z żeglugą, budownictwem wodnym i historią WWW.

25 września HP ,,Nadbor” przyjął wyjątkowego gościa. Z Niemiec przyjechała do nas Hildegarda Sapok, Z Odrowąża Rafał Sapok. Podejmowaliśmy ich wraz z kmdr por. Mieczysławem Wróblewskim, spacerowaliśmy po pokładach „Nadbora”, „Wróblina”, barki towarowej. Prowadziliśmy do sterówki, maszynowni. Zaglądali wszędzie. Ania Broniewska częstowała kawą i herbatą. Agnieszka Włostowska pieczołowicie skanowała rodzinne pamiątki. Hildegarda Sapok wspominała czas dzieciństwa i lata młodości spędzone na statkach odrzańskich. My opowiadaliśmy o odbudowie naszych statków, o programach realizowanych na ich pokładach, 0 studentach Politechniki Wrocławskiej dla których są miejscem nauki i pracy, o Bractwie Mokrego Pokładu, wspominaliśmy tych którzy odeszli na wieczną wachtę: Mariana Szwarca, Władysława M. Telusa, Mariana Kosickiego. Rafał Sapok zadeklarował, że poszerzy swą osobą grono „Bractwa Mokrego Pokładu”. Któż z nas nie pamieta fotografii wykonanej wiosną 1956 r. przez kmdr por. Mieczysława Wróblewskiego. Utrwaliła rodzinną sielankę na pokładzie HP ,,Karkonosze”. Kołyski, dwoje bliźniąt, nad nimi kpt. tylnokołowca Reinhold Sapok, obok obierająca ziemniaki żona, dalej dziewczynka, córka kapitana z sąsiedniego holownika, kotwiczonego burta w burtę na wrocławskich Osobowicach.

Nasz Brat Marian Kosicki - człowiek wielkiej wiedzy, fachowiec branży żeglugowej i hydrotechnicznej, redaktor naszego biuletynu „Prosto z pokładu” odszedł na wieczną wachtę. Ukończył elbląską szkołę szturmanów, pływał na parowcach, w tym na HP Perkun jako kapitan. Potem były statki i barki motorowe, na których pływał, a także sprowadzał je do Żeglugi na Odrze jako kierownik działu inwestycji największego w Polsce armatura. Ukończył studia hydrotechniczne i podjął pracę we wrocławskim Navicentrum. Całe swoje życie poświęcił pracy związanej z żeglugą śródlądową. Tak było do ostatnich chwil, kiedy to przygotowywał do druku kolejny, 49 numer naszego biuletynu „Prosto z pokładu”. Pozostawił po sobie wielki zbiór materiałów, felietonów itp. Dbał o zachowanie poprawnego słownictwa historycznych nazw: urządzeń, narzędzi, czynności jego felietony sygnowane znakiem „myk” przypominały o ciekawych ludziach z lodziarki, branży, zdarzeniach, powiedzonkach, żargonie, lodziarskich tradycjach. Znane są również ]ego prace i opinie na temat rewitalizacji i organizacji turystyki wodnej ze szczególnym uwzględnieniem wrocławskiego węzła wodnego.

Marianku, to co zacząłeś będzie kontynuowane. Trudno będzie dorównać Tobie fachowością i swadą ale postaramy się Ciebie W tej materii naśladować, tak aby Twoje idee pozostały żywe. Byłeś dla nas przykładem jak pozostać aktywnym W każdym okresie życia. Twoje inicjatywy nie mogły pozostać niezauważone. Pomagały one w wielu kwestiach - w rozwoju muzeum żeglugi śródlądowej. Zaczątkiem był HP NADBÓR, na którym co miesiąc rozprawialiśmy o różnych sprawach, w tym 0 edukacji żeglugi śródlądowej, której poświęciłeś wiele uwagi.

Twoje przemówienie na piątym zjeździe do licznej rzeszy absolwentów Technikum Żeglugi Śródlądowej przypomniało początki żeglugi śródlądowej na odradzającym się Nadodrzu. Mówiłeś także o tym, że prawda lepiej służy sprawie niż pokrętne do niej drogi. Będziemy o tym pamiętać.

Odszedłeś zbyt wcześnie Bracie. Cześć Twojej pamięci.

Bracia w Bractwie

We wrześniu 2003 roku wydaliśmy pierwszy numer Biuletynu „Prosto z pokładu". Kiedy teraz przegląda się aktualny numer odnosi się wrażenie, że tak niedawno nastąpił druk numeru 1, który

stanowił swego rodzaju sondę. W miesiącu wrześniu osiągnęliśmy nr 25. Z przyczyn organizacyjnych połączony on został z nr 26. Nie zmienia to faktu, ze przez dwadzieścia pięć miesięcy, na każdym comiesięcznym spotkaniu Bractwa Mokrego Pokładu nasi członkowie otrzymywali kolejny numer Biuletynu, przyjaciołom i sympatykom rozsianym po kraju wysyła liśmy kolejne numery pocztą. Z tej okazji pozdrawiamy ich. Telefonują oni dopominając się o przysłanie Biuletynu, przekazują uwagi i pozdrowienia. Szczególnie miłe są listy, choć nie częste, zawierające wspomnienia z pracy na wodzie lub dla wody i transportu wodnego. Pozdrawiamy więc naszych przyjaciół z takich miast jak Szczecin, Gdańsk, Elbląg, Koźle, Warszawa, Łapy, Nowy Sącz, Darłowo... Pozdrawiamy również kolegów, którzy W tej chwili znajdują się na szlakach dróg wodnych Odry, Łaby, Renu, Mozeli i innych. Życzymy im po Żeglarsku stopy wody pod kilem.